Czasowniki modalne to grupa specyficznych czasowników, które określają w zdaniu stosunek podmiotu do czynności wyrażanej przez czasownik główny. Charakteryzują się one inną odmianą – przyjmują równe formy w 1. i 3. os. liczby pojedynczej oraz wymagają, aby czasownik główny stał zawsze na końcu zdania w formie bezokolicznika.
Podstawowe znaczenie czasowników modalnych:
- können (umieć, móc, potrafić), np.:
Ich kann Englisch sprechen.
Er kann nicht kommen.
Sabine kann Volleyball spielen.
- wollen (chcieć), np.:
Ich will Arzt werden.
Er will heute Abend ins Kino gehen.
- sollen (mieć powinność), np.:
Sie soll Medikamente einnehmen.
Wir sollen unsere Großeltern besuchen.
- müssen (musieć), np.:
Müsst ihr auch im Haushalt helfen?
Ich muss viel lernen.
- dürfen (móc, mieć pozwolenie), np.:
Hier darf man nicht parken.
Inge darf nicht mitgehen.
Warum kommst du nicht mit? Ich darf nicht.
- mögen (lubić), np.:
Mathe mag ich nicht.
Er mag keinen Käse.
Czasowniki modalne odmieniają się w liczbie pojedynczej nieregularnie; pierwsza i trzecia osoba liczby pojedynczej ma taką samą formę, bez końcówki. W liczbie mnogiej czasowniki modalne odmieniają się regularnie.
Odmiana czasowników modalnych
können | wollen | sollen | müssen | dürfen | mögen | |
ich | kann | will | soll | muss | darf | mag |
du | kannst | willst | sollst | musst | darfst | magst |
er/sie/es | kann | will | soll | muss | darf | mag |
wir | können | wollen | sollen | müssen | dürfen | mögen |
ihr | könnt | wollt | sollt | müsst | dürft | mögt |
sie | können | wollen | sollen | müssen | dürfen | mögen |